zdejmowania reszty desek, a ja poprowadziłem gościa do wnętrza naszej "firmy". <br>- Jestem zamężna, - powiedziała, kiedy sami znaleźliśmy się w sklepie. Zaledwie zdążyłem pomyśleć, że wyznanie takie może być wstępem do następnego, na przykład: "Jestem zamężna, a jednak wzbudził Pan we mnie w tym tramwaju..." itd, kiedy przerwała mi te optymistyczne spekulacje słowami, które brutalnie odpoetyzowały niejako jakby atmosferę naszego sam na sam. <br>- Niestety, mąż mnie bija. Ogarnęło mnie, tak dotąd pełnego dobrej nadzieji, jakieś niedobre przeczucie na dźwięk tego "bija", zważywszy przykrą częstotliwość formy i tak już wystarczająco przykrego czasownika. <br>- Postanowiłam teraz pójść do mojego mieszkania na Pańskiej, dwa kroki stąd