prawdziwą choinką, opalając się na tarasie i pluszcząc w pobliskiej pływalni.<br> Zrywam się przerażony z posłania. W pierwszej chwili wyrwany z głębokiego snu nie mogę zorientować się w sytuacji. Wszystko wyjaśnia się jednak natychmiast. O trzeciej w nocy tuż za ścianą państwo Fujimori, którzy udali się jak najspokojniej na spoczynek, śpiewają, właściwie ryczą jakąś kolędę, wprawiając w wibracje mury domostwa.<br> Nie mieści mi się to jakoś w głowie, rozsuwam okiennicę, by przekonać się, jaka jest pora dnia, i orientuję się w pomyłce: To nie moi przezacni gospodarze i opiekunowie, którym nawet we śnie tak straszny pomysł nie przyszedłby do głowy. To