i po kolanach ją całował, żeby tylko na chwilę wyszła z nim pod sad lub w pobliskie łąki.<br> Ale ona wiedziała, że jak z nim wyjdzie na chwilkę pod sad lub w pobliskie łąki, to już jej nie będzie na świecie.<br> To błagała ojca, całując go po rękach, płacząc i śpiewając psalmy, żeby jej bronił, a kiedy ojciec nie chciał jej bronić i wypychał z Jaśkiem na pole, uciekła na strych i zaszyła się w siano.<br> To Jasiek z jej ojcem poszli na to siano i dźgali je widłami.<br> Ale jej nie znaleźli.<br> A jak jej nie znaleźli, zeszli ze strychu