kroki. Polek wolno unosi powieki. Pomiędzy łóżkiem a drzwiami stoi Wisia w różowej sukience. We włosach jak zwykle czerwona kokarda. Obu rękami przytrzymuje wielką naręcz polnych kwiatów, które rosną przy miedzach.<br>- Dzień dobry, Polek.<br>- Dzień dobry.<br>Kładzie kwiaty w nogach łóżka. Rozsypują się kolorowym wachlarzem. Krople wody spadają z płatków, spija je szybko rozgrzana kołdra. Wisia rozgląda się dyskretnie dokoła, szuka, na czym by tu usiąść.<br>- Weź ten fotel - zachęca Polek.<br>Dziewczyna przyciąga do łóżka wielkie krzesło wyplatane jakąś słomą egzotyczną, mebel wytarty już na kantach.<br>- Chorujesz?<br>- Troszeczkę. Myślałem, że dawno wpadniesz.<br>- Nie mogłam. Z mamą do miasta jeździłam ciągle. Przygotowuję