się wykazać! Nie zamierzał jej zmarnować! O nie!<br>- Nie rozpoznałem! Położyć się na ziemi i ręce za głowę! Poczekamy na nadejście zmiany! - wydał komendy ze zdumiewającym zdecydowaniem. <br>- Bardzo dobre, regulaminowe zachowanie! - pochwalił go pułkownik. - Ale muszę iść w krzaki! <br>- Na ziemię! - warknął wartownik. Szulim widząc, że nic nie wskóra, podciągnął spodnie i położył się na ziemi.<br>- Kto jest twoim dowódcą? - zapytał z irytacją w głosie.<br>- Porucznik Kukciński! - odparł żołnierz. <br>- Porucznik Kukciński? Aha! <br>Tego dnia każdy musiał mieć jakieś zajęcie. Sytuacja, w której pułkownik Szulim napotyka szwendającego się po jednostce, nie wiedzącego co ze sobą zrobić żołnierza, była nie do przyjęcia. Szczególnie