której błyskawiczny rozwój jest jedną z cech charakterystycznych końca dwudziestego wieku (Drucker, 1986). Jak już wspomniano, pokusa spektakularnych zysków przy stołach "światowego kasyna" rynków finansowych przyciąga kapitał, który mógłby być zainwestowany w produkcję. Kapitał taki staje się "bezpłodny" spowalniając w ten sposób wzrost realnej strony gospodarki. <br>Zdominowane przez ideologię konsumpcjonizmu społeczeństwa przemysłowe nie zdołały wykorzystać wzrostu wydajności dla przeprowadzenia zasadniczej redukcji czasu pracy, która jest koniecznością społeczną. Co prawda przeciętna liczba godzin przepracowanych w ciągu całego życia przez przeciętnego Francuza zmalała z 200 tys. pod koniec XIX wieku do 70 tys. Obecnie (Rigaudiat, 1993), ale istnieją obiektywne warunki dla dalszego - i