jest jako totalne zawierzenie, w którym gubi się podmiotowa <br>odrębność. Znaczenie wiary zostało szczególnie podkreślone w traktacie <br>O przebudzeniu wiary w buddyzmie Wielkiego Wozu (sanskr. Mahayanaśraddhotpa- <br>da-śastra; chiń. Dacheng qixinlun; jap. Daijo kishinron) Aśvaghosy, który <br><page nr=101><br>twierdził, że dzięki doskonałej wierze można rozbudzić następujące funkcje <br>jaźni: prawidłowe zrozumienie, które w sposób pełny intuicyjnie kontempluje <br>'takość' (sanskr. tathata; chiń. ru; jap. nyo), czyli prawdziwą naturę rzeczywistości, głęboką cnotę, która znajduje radość w spełnianiu dobrych uczynków, oraz 'wielkie miłosierdzie', które kryje się w pragnieniu usunięcia przyczyn wszelkiego cierpienia. Aśvaghosa twierdził także, iż tego, kto dostąpił <br>'oświecenia', cechuje niezachwiana wiara, że to, co relatywne