określa pan Cisło moje tytułowe "Zdobycze demokracji". W zasadzie nie ma właściwie potrzeby polemiki z panem sekretarzem, który już w tych słowach określa się całkiem jasno i zarazem publicznie dyskredytuje. Z drugiej strony lektura listu daje doskonały obraz sposobu myślenia człowieka odpowiedzialnego za demokratyczny rozdział informacji w mieście i (pośrednio) sposobu zarządzania miejskich notabli.<br>Pomijając "truizmy" i słowną ekwilibrystykę (a list pana Cisły jest niemal dwukrotnie dłuższy niż oba moje przedmiotowe artykuły) zastanawiałem się, cóż tak bardzo zdenerwowało pana sekretarza. Myślę, że moja bezczelność, bo w swym zadufaniu zwróciłem się do niego o informacje, zamiast "może jeszcze cierpliwie poczekać" na "ławce