splatają się nasze palce jesteśmy szczęśliwi bezgranicznie szczęśliwi. <br>Żyję. Wiem, po co. <br> Andrzej...<br>Czułbym się bardzo nieszczęśliwy, gdybym zgodnie z życzeniem ojca wylądował kiedyś jako nauczyciel muzyki. Nie mogę w sobie odkryć talentów pedagogicznych. Muszę wprawdzie dorabiać do stypendium, ale korepetycje nudzą mnie śmiertelnie. <br><br>Czekam na Rysia w swojej klasie, spóźnia się jak zwykle. <br><br>Mógłbym na niedzielę pojechać do ojca, ale to jednak prawie dwieście złotych. Na jeden dzień... Może po egzaminach uda mi się wykroić chociaż ze trzy dni. <br>Przyrzekam sobie, że tym razem nie będę mu się sprzeciwiał. Po co się kłócić. Ale zawsze sobie to obiecuję, a potem mówię