do godności ideału wysiłek i pracę ludzką, a więc wartość wieczną, może sama osiągnąć nieśmiertelność, trwać wiecznie, a przynajmniej tak długo, jak długo istnieć będzie ludzkość. Chodziło mu przy tym nie o pracę jako środek do życia, jako katorżny przymus i morderczy wysiłek, lecz o pracę jako radość i jako sprawdzian możliwości twórczych człowieka, jego zwycięstwa nad siłami przyrody, jako źródła najwyższej satysfakcji, płynącej z przeświadczenia, że człowiek zdolny jest przeciwstawić się zwycięsko wszystkim wrogim sobie siłom natury i stać się panem własnych losów.<br>Zgodnie z tą filozofią pracy formułował Brzozowski kryteria działalności krytycznej. Zadaniem krytyki miało być wyznaczanie miejsca danego