ogień i pomożesz <br>mi go trzymać.<br><br>Z czarnego nieba sypały się gwiazdy. Kreśliły białą <br>smużkę i gasły nie dosięgając ziemi.<br><br>- Wyspiarze - Wanyangeri z pogardą rzucił się <br>całym ciałem, aż łódka zakołysała się <br>i uderzyła o brzeg kanału - nie mają rozumu <br>więcej niż małpa. Nie będzie już dla nich ratunku, <br>gdy sprowadzę tu moich ludzi. Słuchaj mnie, Awaru, sam nic <br>nie zdziałasz, przystań do mnie, a nigdy nie będziesz <br>tego żałował.<br><br>Awaru słuchał, ale słowa nie zapadały mu w głąb <br>duszy. Przeciwnie, czyniły go coraz chłodniejszym, brzmiały <br>coraz bardziej obco.<br><br>- Czy wiesz - Wanyangeri zaczął mówić ochrypłym <br>szeptem - że to, co dostarcza im