dotrzymać w tamtym drugim - wiadomym? Czyżby byli zatem cwani i interesowni? Czyżby bardziej niż ja liczyli na spektakularny efekt? A jeśli nawet - to i co? Przecież cel ich jest święty. To może przecież wszystko usprawiedliwić. I tak bratałem się z nimi w młodości - siwo-młody, dyszący przypominałem sobie gesty tańca sprzed lat. Niewiele zmieniło się w tańcu. Kiedy tylko łapałem stary rytm za gardziel i wpadałem w "trans", oni krzyczeli w amoku i zachęcająco. Jakby ich taniec był czekaniem na moją ekstazę, jakby to było ofiarą magicznego obrzędu...<br> &lt;page nr=221&gt;<br>&lt;tit&gt;Tańcząca staruszka&lt;/&gt;<br> Piotr pokazuje palcem i mówi: "Popatrz na tę staruszkę... popatrz, popatrz