obrotowy stanowił 29,9 dochodów budżetowych, o tyle w ustawie na rok 1992 udział tego podatku miał stanowić już 34,0 dochodów budżetowych. Założeniem takiej strategii podatkowej była oczekiwana większa wydajność i pewność podatku obrotowego jako źródła dochodów budżetowych. Podatku tego nie można jednak nadużywać, tak jak i podatków od sprzedaży w ogóle. Podatki te znajdują się bowiem pod silnym wpływem rynkowych zachowań konsumentów. Te cechy podatków od sprzedaży zdaje się potwierdzać przypadek Polski roku 1992. Rzeczywiste wpływy z podatku obrotowego były niższe o 11,5 bln zł, czyli o około 10, niż zakładano. Wprawdzie udział tego podatku w 1992 r