sposób na niektóre umysły), ostatecznie po interwencji premiera został dopuszczony na scenę (w kwietniu 1839) i mimo ubóstwa dekorum grano go do końca sezonu, aż 26 razy. Ale grano go już nie w Renaissance, lecz w teatrze Porte-Saint-Martin.<br>Istnienie wielu teatrów bulwarowych (bywało ich w Paryżu do trzydziestu), sprzyjało wprowadzaniu na scenę sztuk młodych autorów. I bodaj wszyscy zaczynali od pisania dla teatru, a że czas ich debiutów przypadł wprawdzie dość późno, lecz wkrótce po głośnych wystąpieniach programowych teoretyków nurtu romantycznego, zatem związek między tezami programowymi a dziełami dramatycznymi był wyraźny. Chcieli zabłysnąć jako dramaturdzy właśnie romantyczni.<br>Interesujące wydaje