Musiał jednak przyznać, że młodzi ludzie mieli wspaniałe apetyty. Z brzękiem wyskrobywali resztki jedzenia z menażek, a wielkie pajdy chleba znikały szybko.<br>Było ich może dziesięciu. Wszyscy młodzi, opaleni, weseli. A jednak napawali go wzrastającym lękiem. Najbardziej bał się brodatego Antoniusza, herszta gangu. Nic więc dziwnego, że na moment nie spuszczał go z oczu. Śledził każdy jego ruch, starał się usłyszeć każde jego słowo. Niestety, do jego uszu dochodziły tylko strzępy rozmów. Właśnie teraz brodacz zbliżył się do namiotu i zaczął rozmowę z wysokim młodzieńcem w dżinsach i wielkim słomkowym kapeluszu.<br> - Jak myślisz, Marek - zapytał - kiedy skończycie swoją robotę?<br>Młodzieniec wycierał