ze starej anegdoty, mnóstwo rzeczy mi się kojarzyło z przejawami kobiecości. Szukając wiedzy o kobiecie, w życiu osobistym byłem w tej dziedzinie głębokim, bezwładnym niemal ignorantem-pesymistą. Nie wierzyłem, że kiedykolwiek mogę być godny dotknięcia tajemnicy tego niezwykłego zjawiska. I, ilekroć doznawałem prawdziwego olśnienia kobietą, paraliżowało mnie ono, onieśmielało i spychało na przegrane pozycje. Nic we mnie nie było pod tym względem z Lucjana Sorel. Matylda de la Mole to jedna z najbardziej fascynujących mnie powieściowych heroin, ale kiedy zmaterializowała mi się ona w życiu i spotkałem jej <br> sobowtóra, nie tylko nie przystawiłem nocą drabiny do jej okna, ale nawet drabina