nią trwają od końca lat pięćdziesiątych i mają zasadnicze znaczenie dla wykorzystywania promieniowania akcelerowanego w badaniach struktury materii.<br> Oprócz synchrotronów protonowych (B.IV.2) działają również wspomniane synchrotrony elektronowe. Największe z nich to synchrotron w Hamburgu o średnicy 100 m, przyspieszający elektrony do energii 7,5 GeV, synchrotron w Bonn - średnica 22 m, energia 2,5 GeV, synchrotron Uniwersytetu Cornell (USA) - średnica 200 m, energia 10 GeV. Uważa się, że energia 10 GeV jest górną granicą przyspieszania elektronów, głównie ze względów ekonomicznych, gdyż dalsze zwiększanie energii wymaga znacznego powiększania promienia synchrotronu. <br><br>&lt;tit&gt;6.1.6.4. Betatron&lt;/&gt;<br><br> Betatron jest rodzajem transformatora, w