pomiędzy stałą ludzką naturą a otoczeniem człowieka - zmieniającym się w szalonym tempie. Reakcją na tę szybkość są - też narastające - marzenia o idyllicznej przeszłości.<br>Doświadczenie szybkości - polegające z jednej strony na popędzaniu, przyspieszaniu czasu, z drugiej zaś na proporcjonalnym do tego zatrzymywaniu go - określa dynamiczny charakter nowożytnej kultury już od schyłku średniowiecza. W renesansie mamy na przykład odkrycie perspektywy w malarstwie (uobecniającej czas i nadzieje z nim związane), a jednocześnie pojawia się zainteresowanie historią i antykiem. W osiemnastym wieku następuje otwarty spór między starożytnikami i nowożytnikami. Jest to wiek rewolucji francuskiej, burzącej świątynie, a obok tego - pierwszych muzeów, gdzie trafiają przedmioty wyrwane