w życiu jak mucha w ukropie i wmawia w siebie, że wszędzie jest niezbędny! Żyć z nim spokojnie nie można. Ale, ach, Boże! Jak to będzie! Co za straszna nadejdzie chwila, gdy wyjedzie! Co ja będę wtedy robiła! Co będę robiła sama!" <br>Co za głupia rzecz te łzy. Raptem ni stąd, ni zowąd płyną, a tu ojciec może podnieść oczy i zobaczyć! <br>Właśnie podniósł oczy i zobaczył. A nawet wziął Gabi na kolana. <br>- Ja wiem, moja dziecinko, że masz dużo zmartwień i kłopotów - powiedział cichym głosem. <br>- Nie mam, żadnych nie mam! - krzyknęła. <br>Ojciec uśmiechnął się i ścisnął ręce Gabi. Powiedział jej