Ani Rotari, ani nawet Liutprand nie musieli jeszcze nakazywać arimannom, żeby się należycie uzbroili. Królestwo Longobardów było zorganizowane jako polityczna wspólnota wojowników. Pozycja wolnego Longobarda w społeczeństwie wiązała się ściśle z miejscem, jakie zajmował on w plemiennym wojsku. Najbardziej znaczącym i najłatwiej uchwytnym wskaźnikiem "jakości osoby" był w tym środowisku standard posiadanego ekwipunku wojennego. Gradacja społeczna wyrażona w trójstopniowej skali wergeldów wiązała się zapewne z przekonaniem, że wartość bojowa wojownika jest miarą jakości człowieka. <br> Może mamy tu do czynienia z hierarchią wartości ukształtowaną w okresie zbrojnych wędrówek. Longobardowie budowali swoje państwo w Italii jako zdobywcy, którzy nie zdołali opanować głównych stolic