na utratę określonych gratyfikacji za udział w badaniu.<br><br> Sądzę, iż można by podnieść skuteczność takiego badania posteksperymentalnego, jeżeli wywiad przeprowadzałaby inna osoba niż prowadzący badanie eksperymentalne psycholog (pod warunkiem, że nie będzie ona postrzegana przez osoby badane jako zwierzchnik eksperymentatora) i jeżeli sam wywiad miałby charakter rozmowy klinicznej w wersji standaryzowanych informacji, najlepiej z wykorzystaniem wielopunktowych skal szacunkowych. Można by też skonstruować kwestionariusz wywiadu według formalnego schematu kwestionariusza dynamicznego zaproponowanego przez Nowakowską (1975). Zdaniem Newberry'ego (1973) o wiele skuteczniejszy od wywiadu ustnego jest wywiad pisemny z możliwością udzielania przez badanego więcej niż dwóch odpowiedzi. Orne (1969) sugeruje pewną modyfikację badania posteksperymentalnego