do nich przeciwko opozycji burżuazyjnej. Żydom, stanowiącym 13% ludności, odmówiono praw politycznych. Chłopom pozwolono delegować na zgromadzenia gminne po jednym przedstawicielu z każdej wsi. Osobna Komisja Włościańska pod przewodnictwem ks. Skórkowskiego przeprowadziła oczynszowanie w dobrach narodowych i duchownych. Faworyzowano przy tym zamożniejszych chłopów, część folwarków rozparcelowano. Na zasięg reformy wpłynęła stanowczość chłopów, którzy masowo odmawiali powinności, uciekali się do palenia zabudowań folwarcznych, walczyli o obniżkę wyznaczonych czynszów, gdy te okazały się wygórowane w stosunku do zniżkujących ( 25) cen zboża. Senat nie rozporządzał siłą zbrojną, która mogłaby chłopów poskromić i, acz niechętnie, szedł wobec nich na ustępstwa. Także niektórzy prywatni właściciele oczynszowali