sukurs ochronie przychodzili również niektórzy szeregowi reprezentanci centralnych władz partyjnych. Na przykład przedstawiciel <name type="org">Wydziału Kultury KC PZPR</> - <name type="person">Andrzej Szpakowski</> w 1956 r. na zjeździe konserwatorskim, z myślą o wsparciu wojewódzkich konserwatorów zabytków, stwierdził publicznie, iż "<q>trzeba przyznać, że aparat polityczny i administracyjny nie wszędzie stoi na wysokości zadania</>". Wypowiedź ta stanowiła wsparcie dla oceny ówczesnej sytuacji, wygłoszonej przez naczelnika wydziału z <name type="org">CZMiOZ Ministerstwa Kultury i Sztuki</> <name type="person">Kazimierza Saskiego</>, który stwierdził, że "obiekty zabytkowe w Polsce znajdują się w stanie wręcz katastrofalnym. W ciągu 12 lat nie tylko nie usunięto olbrzymich zniszczeń wojennych, ale skutkiem wtórnego procesu dewastacji, wynikłego z niedostatecznego zapewnienia