albo niezbyt żywo głosili wyższość nauki radzieckiej, przesuwano kolejno do coraz gorszych pomieszczeń, dawano coraz mniej pieniędzy na prowadzenie nie tylko badań, ale i zajęć, zakłady łączono w najdziwniejsze kombinacje po to, żeby nowym dać kierownictwa, tytuły naukowe z mianowania, za zasługi, za postęp. Nie doszło wprawdzie do fizycznej eksterminacji staruszków przez młodych postępowców. Do tego jedni i drudzy wydawali się zbyt mądrzy; chyba wojna nas tego nauczyła. Po prostu odizolowano ich psychicznie i fizycznie, żeby nie zatruwali młodzieży miazmatami niechlubnej przeszłości