która każe upatrywać związku między jego zaangażowaniem literackim a społeczno-politycznym. Pierwszym przejawem jej działania była eksplozja twórczości i zainteresowań politycznych w latach 1810-1815. Teraz wyrazi się ona zarówno w publikacjach powieści, jak w politycznej broszurze Mieszkaniec Krakowa do mieszkańca Warszawy (1829), która była listem otwartym prezentującym i wyjaśniającym status polityczny, społeczny i gospodarczy Krakowa. Przede wszystkim jednak potwierdzi ją wybór Wężyka w maju 1831 r. senatorem kasztelanem powstańczego senatu. Kasztelanem zwać będą go wszyscy do końca życia.<br><br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br><br> Niestety, wbrew przekonaniu wyrażonemu we wspomnianej wyżej poetyce, anachronicznej już przecież i niepotrzebnej, doświadczenie nie mogło zastąpić zdolności i wszystkie komedie to