jako mały chłopiec, tu biegał z pokoju do pokoju, z pałacu na dwór... wszystko tu było zadbane i pamiętało jeszcze czasy Morstinów... był podjazd, przed pałacem klomby... Potem biegł do wydrążonego dębu, gdzie bawił się w Stasia i Nel... Bo babcia czytywała mu W pustyni i w puszczy... Potem nad staw gęsto zarośnięty rzęsą. "Pamiętam - mówi Jacek - pamiętam... nie wiedziałem, że pod spodem jest woda... myślałem, że to szczególnie piękna i gładka łąka, i podejrzewałem, że to będzie szczególna rozkosz - tam po niej pochodzić... Pamiętam" - powtarza Jacek i pokazuje coś następnego. Więc ojciec rezydował tu po wojnie, kiedy państwa hrabiów już