chęci zajrzenia Panu Bogu za kołnierz. Nie trzymał wyników i metod w tajemnicy, dzielił się obserwacjami i nie dbał, jeśli jego pomysły lub aparaturę kopiowali czy używali inni. <br>Tak się jednak zwykle składało, że w innych rękach nasze zestawy aparaturowe przestawały działać jak zaczarowane, rośliny zachowywały się w nierozsądny sposób, stawały dęba, wykazywały niesubordynację. Coraz bardziej nabierałem przekonania, że aby naprawdę poznać prawdziwe zachowanie się roślin, motywy ich zachowania czy prawdę o ich życiu, trzeba mieć sposób na nawiązanie z nimi kontaktu osobistego, powiedziałbym nawet, kontaktu intymnego. Tak samo jak z moimi pantofelkami. Trzeba je znać po imieniu, wczuwać się we wszystkie