i oddala się z wózeczkiem, z którego sobie wyłuska dwa zety, a ja wskakuję do alfy. Dzwoni komóra. To Kasia. Do biura dotarły zamówione przeze mnie kasety. Wyjeżdżam z parkingu i pomykam po ursynowskich asfaltach. <br>Szybkie cześć, cześć z Kasią, nie ma żadnych gości, to wspaniale. Wręcza mi kasetę ze stemplem TVP i z fioletowymi cyframi jak na ochłapie mięsa sprawdzonego przez weterynarza. Zamykam się w pokoiku, chwilę szamoczę się z kartonowym pudełkiem, w końcu wściekły rozrywam opakowanie i wpycham film do magnetowidu. Panasonic ze spokojem ludzi Wschodu wytrzymuje mój furiacki gest i rutynowo, hydraulicznie przejmuje przesyłkę. Słychać jakieś dźwignie, lekko