Wiersz z cyklu Dziennik zimowy 31.12.79: Już wkrótce jest rodzajem zobowiązania, które ludzie podejmują chętnie w ostatnim dniu starego roku podsumowując mijający rok, a właściwie życie. Postanawiają je ulepszyć.<br> Cel tego ulepszenia rysuje się tu wyraźnie - przede wszystkim "być sobą": <br>&lt;gap&gt;<br> W ostatnich czasach wielokrotnie Stanisław Barańczak usiłuje zburzyć stereotyp odczytywania jego wierszy jako dzieła wyłącznie pokoleniowego, historycznego albo socjologicznego. Ani działalność polityczna, ani wyrażająca się w wierszach wrażliwość na los i język społeczeństwa nie likwiduje "bycia sobą" czy "bycia potęgą".<br> Staram się tu nie przywoływać programów, ale muszę się powołać na pewien ważny wywiad z Barańczakiem pod prowokującym tytułem