społeczne konsekwencje odkryć naukowych. Charakterystyczna dla tego okresu socjologii nauki była znana książka J.D. Bernala The Social Function of Science (1939). Rzecz jasna, iż ta problematyka z upływem lat nie straciła bynajmniej na ważności, może nawet zyskała w związku z pilnym zapotrzebowaniem na teoretyczne podstawy polityki naukowej, czyli racjonalnego sterowania działalnością naukową w skali kraju lub grupy kooperujących krajów.<br> W dalszej kolejności podjęto badania nad dynamiką rozwoju nauki (typowym przykładem jest głośna praca T.S. Kuhna) oraz nad nieformalnymi relacjami, jakie zachodzą w środowisku uczonych. Tu właśnie jest miejsce na refleksję nad rolą autorytetu w nauce, zjawiskiem znacznie subtelniejszym niż