Marek. - Parką biednych, spragnionych &lt;orig&gt;winnisów&lt;/&gt;. <br>- Dla was wódki jeszcze starczy. - Szczęsny szerokim gestem otworzył przed nimi drzwi do pokoju.<br>Nie był to właściwie pokój, ale artystyczna przestrzeń, z drewnianymi słupami wspierającymi sufit, zawalona odwróconymi do ściany obrazami, stosami książek i całą masą tajemniczych przedmiotów. <br>Pośrodku tego bałaganu stał wielki kreślarski stół, przykryty dwoma obrusami różnych kolorów i niespodziewanie suto zastawiony. <br>Natychmiast zrobiono im przy nim miejsce i podsunięto talerze.<br>Marta z pewną konsternacją zauważyła, że są tutaj zdecydowanie najmłodsi, a oryginalne grono zebrane wokół stołu to głównie rówieśnicy Szczęsnego i Klary.<br>Szczęsny chyba dostrzegł jej niepewność, bo poklepał ją po ramieniu