niższy od szefa. Ten fizyczny stan rzeczy niewymownie zadowalał Zabielskiego, ale za to irytował Podgurkę, który zwykł zwierzać się Mamie z "pewnego psychologicznego kompleksu". Dlatego dokładał wszelkich starań, aby powierzchownością prześcigać szefa. Włosy lśniły mu się od pomady, różowa buzia błyszczała i pachniała olejkowo, a garnitur miał nieskazitelnie skrojony i stonowany, w odcieniu pomarańczowym. Aby nadać rys wyróżniający spodniom, kazał je Mamie prasować "na zewnątrz", aby kanty przebiegały po zewnętrznych peryferiach kolan. Fioletowy krawat Podgurki zdobiły różowo-zielone prążki i złota spinka w postaci gilotynki. Uszy matczynej dumy odstawały nieco od czaszki, włosy kręciły się we wspaniałe loki, a jego duże