nosił w dziejach najrozmaitsze nazwy. Nazywano go rozumem, dajmonionem, common sensem, kategorycznym imperatywem, instynktem moralnym - zależnie od epoki, od rozwoju umysłowości i języka. I chociaż obowiązywały różne wiary i różne prawa, poparte siłą miecza, niejeden Sokrates w imię tego mglistego, przedziwnie niepewnego głosu wypijał truciznę, niejeden z humanistów umierał na stosie. A jeszcze nie dalej jak wczoraj Aldous Huxley, którego Drwiący Piłat jest tak przygnębiającą i przykrą lekturą (gdyż odsłania słabość Zachodu) - ten sceptyczny Huxley odbył podróż dookoła świata w poszukiwaniu rzeczy pewnych: i w podsumowaniu wyników swojej podróży powiada, że chociaż niemal wszystkie jego przekonania uległy zniszczeniu wskutek zetknięcia się