Typ tekstu: Książka
Autor: Sejm RP
Tytuł: Kodeks Cywilny
Rok powstania: 1964
Autor: Sejm RP
Tytuł: Kodeks Cywilny
Rok powstania: 1964
przez umowę między stronami i przez zawiadomienie posiadacza zależnego albo dzierżyciela.
Art. 351. Przeniesienie posiadania samoistnego na posiadacza zależnego albo na dzierżyciela następuje na mocy samej umowy między stronami.
Art. 352. § 1. Kto faktycznie korzysta z cudzej nieruchomości w zakresie odpowiadającym treści służebności, jest posiadaczem służebności.
§ 2. Do posiadania służebności stosuje się odpowiednio przepisy o posiadaniu rzeczy.
KSIĘGA TRZECIA
ZOBOWIĄZANIA
Tytuł I.
PRZEPISY OGÓLNE
Art. 353. § 1. Zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.
§ 2. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.
Art. 353[1]. Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny
Art. 351. Przeniesienie posiadania samoistnego na posiadacza zależnego albo na dzierżyciela następuje na mocy samej umowy między stronami.
Art. 352. § 1. Kto faktycznie korzysta z cudzej nieruchomości w zakresie odpowiadającym treści służebności, jest posiadaczem służebności.
§ 2. Do posiadania służebności stosuje się odpowiednio przepisy o posiadaniu rzeczy.
KSIĘGA TRZECIA
ZOBOWIĄZANIA
Tytuł I.
PRZEPISY OGÓLNE
Art. 353. § 1. Zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.
§ 2. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.
Art. 353[1]. Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny
przez umowę między stronami i przez zawiadomienie posiadacza zależnego albo dzierżyciela.<br>Art. 351. Przeniesienie posiadania samoistnego na posiadacza zależnego albo na dzierżyciela następuje na mocy samej umowy między stronami.<br>Art. 352. § 1. Kto faktycznie korzysta z cudzej nieruchomości w zakresie odpowiadającym treści służebności, jest posiadaczem służebności.<br>§ 2. Do posiadania służebności stosuje się odpowiednio przepisy o posiadaniu rzeczy.<br><br><tit>KSIĘGA TRZECIA</><br><tit>ZOBOWIĄZANIA</><br><tit>Tytuł I.</><br><tit>PRZEPISY OGÓLNE</><br><br>Art. 353. § 1. Zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.<br>§ 2. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.<br>Art. 353[1]. Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny
