stosunkowo rzadkim, ograniczonym do niektórych rejonów i niektórych typów własności. Za to usuwanie chłopów z gruntu bądź pogarszanie i zmniejszanie nadziałów przybierało szersze rozmiary, grożąc dalszą pauperyzacją wsi.<br>Postępujący kryzys systemu feudalnego pociągał za sobą różnicowanie się społeczności wiejskiej. Dawna wieś pańszczyźniana, mimo nierównych obciążeń i różnej wielkości nadziałów, była stosunkowo jednolita. Obecnie wyodrębniały się w niej: z jednej strony, niewielka usamodzielniająca się warstewka czynszowników, z drugiej - rosnące rzesze małorolnych, zagrożonych proletaryzacją. Różne te grupy wiązał ze sobą nadal wspólny antagonizm wobec dworu. Sprawy własności ziemi, dostępu do lasów, obrony przez wyzyskiem propinacyjnym, nadużyć dominialnej gminy - zbliżały do siebie czynszowników, pańszczyźniaków