gwarantowanej odpowiedzi, ale powiem Ci, co myślę. Levinas chodzi raczej o to drugie rozumienie. Jest bezwstydnym metafizykiem. Mówi, że człowiek nie jest sobą, jeśli nie jest przepełniony gotowością poświęcenia się dla innych. Każdy jest więc zakładnikiem czyjegoś losu. Jeśli dzieje mi się coś złego, to powinnaś ze mną dzielić moje strapienia. Możesz machnąć na mnie ręką dopiero wtedy, gdy jestem szczęśliwy. Wtedy powinnaś myśleć o innych - pomóc im i wziąć na siebie ich brzemię. Prawdziwie ludzka wspólnota nie dąży do szczęścia i wspólnej pomyślności, tylko do braterstwa i współuczestnictwa w niepowodzeniach. Spaja ją więź współczucia i cierpienia.<br><br>marek@kosmos.czyli.świat