brata mojego, a oni ci dzieweczki odmówili. Po tom wyjechał <br>od pana mojego, czcigodni synowie Nachora! Dusza moja była utrapiona, a droga <br>od wątpliwości gorzka, bo któż pozna dno niewiasty?! Bóg daje zieleń zarówno <br>dobrym, jak złym ziołom. Dobra żona - radość i korona męża, utuczy kości jego; <br>zła żona - największe strapienie. Z szat mól wychodzi, a z niewiasty grzech. <br>Jak skrzypiące i chwiejne jarzmo bykom, tak zła żona mężowi swemu. Kto by ją <br>trzymał, jakoby trzymał w dłoni skorpiony. Lecz dobra żona świeci w domu męża <br>na kształt wschodzącego słońca. Wdzięk pilnej, wstydliwej żony błogosławieństwem <br>mężowi. Nie lza żyć mężowi bez