bez pieniędzy, mieszkania i perspektyw. Wiedziałam jedynie, że chcę studiować weterynarię. Gdy mimo zdanych egzaminów nie dostałam się na wymarzoną uczelnię, skierowałam swoje kroki do szkoły informatycznej. Wciąż oczami wyobraźni widziałam komputer z zakładu pracy mojej mamy - ważył kilka ton, zajmował dwudziestometrowy pokój i przy najprostszym zadaniu wydawał z siebie straszne dźwięki.<br>&#149;Pierwsza praca w firmie komputerowej była bolesnym zderzeniem z rzeczywistością. Dostałam do dyspozycji "peceta", który w niczym nie przypominał monstrum z pokoju mamy. Z podręcznikiem w ręku zaczęłam odkrywać, do czego służy tajemniczy guzik z napisem "enter" czy "alt". Tylko dzięki wierze we własne siły i zawziętości przetrwałam