Skarżyli się jękiem i popłakiwali. Nie <br>byli zdolni nawet krzyczeć. Arystarch zdołał przynieść rannemu kilka łyków wody <br>na dnie dzbanka. To było wszystko, co mógł zdobyć. Potem pracował przy wynoszeniu <br>worków. Teraz leżał bezsilny. <br> Szary ranek nie przyniósł żadnej zmiany. Łukasz tylko spostrzegł, że nie ma <br>obok nich Pawła. Prze<br>straszył się. Przyszło mu do głowy, że Paweł mógł wyczołgać się na pokład i <br>fale strąciły go do morza. Nie mogąc się uspokoić wstał i począł szukać przyjaciela. <br>Obszedł całe podpokładzie. Pawła nie było. Pokonując sztywność mięśni Łukasz <br>wciągnął się po drabinie. Wyjrzał na pokład. Lśnił od wody, zupełnie pusty. <br>Tylko