gregoriańskich, krzyki małp i cykad (wtedy ich śpiew zlewa się z jazgotem dżungli). W dworskim tańcu Legong dziewczyny (w swoich wioskach traktowane dożywotnio jak gwiazdy estrady) wcielają się w role męskie i kobiece. I to tak dobrze, że gdy poprosiły mnie do tańca "zalotów", zamieniły się w uwodzicielskich chłopców. Ich stroje wysadzane klejnotami przypominają poszarpane ornaty psychodelicznego biskupa. Na głowach mają tiary z kwiatów, na rękach i szyjach złote łuski. Tańczą nocą w ogrodzie przed kamienną bramą porośniętą grudkami rzeźb. Brodzą w kwiatach opadających z drzewa. Są czarodziejskie, ich tańcem kieruje zewnętrzna moc. Poddają się jej jak rośliny na wietrze, zwierzęta