jest rozwój roślinożernych bezkręgowców.<br>Formacje stromatolitowe są najbogatszym źródłem informacji o morfologii dawnych organizmów bakteryjnych (nie mających jądra komórkowego Prokaryota). Szczególnie obfite i dobrze zachowane prekambryjskie flory zostały odkryte w 1953 roku przez S. A. Tylera w formacji Gunflint odsłaniającej się na pograniczu prowincji Ontario i stanu Michigan. Lokalne skrzemienienia stromatolitów, kiedy je po raz pierwszy obejrzano w płytkach cienkich, okazały się przepełnione zatopionymi w krzemionce uwęglonymi ścianami oraz otoczkami komórek bakterii i sinic. Sinice ze stromatolitów wykazują znaczne zróżnicowanie i tworzą różnorodne zespoły (ryc. 5.2-5.3). Prawdę &lt;page nr=116&gt; powiedziawszy, niewiele się różnią od sinic dzisiejszych. Dotąd zidentyfikowano tam co