Wszyscy życzyli dobrze, wszyscy - przy grzmocie organów, pod ciężką ręką wspólnego Boga - wielbili w zwycięstwie Jadwigi zwycięstwo własnego klanu. <br>Władyś odczuł ukłucie w sercu... Gdzie matka? Gdzie ojciec? Potrącił tego i owego, ktoś syknął nadepnięty i czym prędzej - poznawszy pana młodego - ozdobił twarz uśmiechem. Ktoś inny chwycił pod ramię i stroszył wąsy do braterskiego pocałunku. Odsunął kordialnych jegomościów, przecisnął się bliżej bariery oddzielającej prezbiterium od nawy głównej. W kościele gaszono żyrandole, z chóru spływał ostatni obłok dźwięków - złowróżbnych, mrukliwych jak odgłosy przemienionej burzy. Ołtarz bił jeszcze jasnością i tam właśnie, między stallami, w blasku świec, kinkietów, monstrancji i rodzicielskich spojrzeń odbierała