chwilę potem wyczułem nagle jego ból i zdziwienie. Przestał mnie miętosić. Ujrzałem stojącego obok starego człowieka, wygrażającego Pożeraczowi Chmur długą laską. Smok tarł nos łapą. Najwyraźniej przed chwilą oberwał. Nie wierzyłem własnym oczom.<br>Staruszek wyglądał jak żywcem wyjęty z dziecięcej bajki. Długa, siwa broda, spiczasty kapelusz z rondem szerokim niby strzecha, no i ta laska.<br>Pożeracz Chmur, zły, już zaczynał pokazywać zęby. Uspokoiłem go.<br>"Zostaw. Lepiej spytaj, czy można tutaj kupić mleko."<br>"Ja mam pytać?" - zdumiał się.<br>"Przecież nie ja" - odparłem, otrzepując się z suchej trawy. - "Tylko uprzejmie."<br>Uprzejmość w wykonaniu Pożeracza Chmur wyglądała następująco: skrzyżował przednie łapy, zgiął szyję... i