Baku, kiedy rozmawiamy pewnego upalnego poranka. - Chodziło tu raczej o skórną odmianę leiszmaniozy. Choroba ta występowała na ziemi chyba jeszcze wcześniej, nim pojawiło się na niej stworzenie zwane człowiekiem.<br> Była ona chorobą zwierząt, ale kiedy człowiek począł oswajać zwierzęta, to i ona niejako dostosowała się do zmienionych warunków, weszła pod strzechy, skoro pokryły one domostwa. Na terenie Azerbejdżanu chorowały na leiszmaniozę psy, z których z kolei choroba przenoszona była przez owady na człowieka. Pies choruje dwa do trzech lat, potem gwałtownie chudnie i ginie.<br> Zdaniem uczonego z Baku, pewnym rezerwatem leiszmaniozy jest też dzika fauna, a mianowicie szakale i jeżozwierze - te