z punktu widzenia wzrastającego dopływu kadr kwalifikowanych na rynek pracy, spojrzymy w aspekcie wyrównywania społecznych szans dojścia do najwyższych szczebli kształcenia, to możemy stwierdzić, że mimo ogromnych postępów również w tej dziedzinie ich skala była relatywnie mniejsza. Powszechność kształcenia (poziom skolaryzacji) w szkolnictwie wyższym, mierzony relacją przyjętych na I rok studiów do liczebności rocznika w wieku 19 lat, w okresie 1950-1975 wzrosła bowiem dwukrotnie, natomiast wyrażona proporcją rekrutacji na studia do liczby maturzystów utrzymała się w analogicznych latach na niezmienionym w zasadzie poziomie. Społecznym efektem rozwoju kształcenia na poziomie średnim oraz wyższym było więc zabezpieczenie stałych szans edukacji w szkołach