10 minut długości. <br>Z. F. SKURCZ nigdy nie korzystał ze scenariuszy - wszystkie sceny były wymyślane na bieżąco i improwizowane na planie. Wtedy to także członkowie zespołu w stopniu mistrzowskim opanowali umiejętność wykorzystywania naturalnych walorów pleneru, z których ulubionymi są Wolica, okolice Skarpy Ursynowskiej i stare fundamenty na Natolinie. Charakterystyczny prymitywny styl filmów zespołu jest z jednej strony świadomym wyborem, a z drugiej wynikiem ograniczeń jakie napotykali na swej drodze twórcy. Oprócz kamery i zapału nie dysponowali bowiem żadnym sprzętem. Zdjęcia musiały być kręcone przy dziennym świetle, a kostiumy, charakteryzacja (wąsy, baki), rekwizyty oraz (nieodzowna!) sztuczna krew były przygotowywane przez samych artystów