s. 118). <br>W tkactwie ludowym najczęściej występowała technika splotu płóciennego, powstała przez przeplecenie prostopadłych do siebie nitek przędzy, raz nad i raz pod nitką osnowy. Jest to splot dwunicielnicowy, umożliwiający rozwinięte warianty przy zastosowaniu deseczki i iglicy, a także dodatkowych nicielnic. Splotem tym tkano także sukna na portki góralskie, gunie, sukmany - ale sukna te formowano w foluszniach. Splot płócienny jest także podstawą tkanin ażurowych, i bardziej skomplikowanych - dwuosnowowych, podwójnych, w których rewers stanowi. odwrotność kolorystyczną awersu. Przy użyciu 4-12 nicielnic wykonywano ozdobne wzory kostkowe. <br>Tasiemki do zapasek tkano zbliżonym, dwunicielnicowym splotem rypsu płóciennego osnowowego. Przy splocie rysu płóciennego wątkowego wątek