Typ tekstu: Książka
Autor: Basztura Czesław
Tytuł: Komputerowe systemy diagnostyki akustycznej
Rok: 1996
Autor: Basztura Czesław
Tytuł: Komputerowe systemy diagnostyki akustycznej
Rok: 1996
Hebba (8.12) dla współczynnika .
Przedstawiając w postaci macierzowej regułę korekty wag - sieci otrzymujemy gdzie j - numer kolejnej aktywacji sieci.
Zakładamy, że wszystkie wagi połączeń przed rozpoczęciem uczenia mają wartość . Wartość wag jest modyfikowana o składnik będący macierzą korelacji . Po przeprowadzeniu N aktywacji sieci, odpowiadających liczbie elementów ciągu uczącego otrzymujemy sumaryczną poprawkę wag połączeń sieci
Załóżmy, że wykorzystana procedura ucząca zdołała nauczyć sieć rozpoznawania obrazów ciągu uczącego. Trzeba przypomnieć, że w praktyce często są z tym problemy, wynikające głównie ze złego dobrania parametrów sieci, np. rodzaju funkcji wyjścia, liczby elementów sieci lub ze złego dobrania procedury parametryzacyjnej, która nie wyekstrahowała parametrów
Przedstawiając w postaci macierzowej regułę korekty wag - sieci otrzymujemy gdzie j - numer kolejnej aktywacji sieci.
Zakładamy, że wszystkie wagi połączeń przed rozpoczęciem uczenia mają wartość . Wartość wag jest modyfikowana o składnik będący macierzą korelacji . Po przeprowadzeniu N aktywacji sieci, odpowiadających liczbie elementów ciągu uczącego otrzymujemy sumaryczną poprawkę wag połączeń sieci
Załóżmy, że wykorzystana procedura ucząca zdołała nauczyć sieć rozpoznawania obrazów ciągu uczącego. Trzeba przypomnieć, że w praktyce często są z tym problemy, wynikające głównie ze złego dobrania parametrów sieci, np. rodzaju funkcji wyjścia, liczby elementów sieci lub ze złego dobrania procedury parametryzacyjnej, która nie wyekstrahowała parametrów
Hebba (8.12) dla współczynnika <gap>.<br>Przedstawiając w postaci macierzowej regułę korekty wag - sieci otrzymujemy <gap> gdzie j - numer kolejnej aktywacji sieci.<br>Zakładamy, że wszystkie wagi połączeń przed rozpoczęciem uczenia mają wartość <gap>. Wartość wag jest modyfikowana o składnik będący macierzą korelacji <gap>. Po przeprowadzeniu N aktywacji sieci, odpowiadających liczbie elementów ciągu uczącego otrzymujemy sumaryczną poprawkę wag połączeń sieci <gap><br>Załóżmy, że wykorzystana procedura ucząca zdołała nauczyć sieć rozpoznawania obrazów ciągu uczącego. Trzeba przypomnieć, że w praktyce często są z tym problemy, wynikające głównie ze złego dobrania parametrów sieci, np. rodzaju funkcji wyjścia, liczby elementów sieci lub ze złego dobrania procedury parametryzacyjnej, która nie wyekstrahowała parametrów
