racji. Kościół wkracza w kulturę, żyje nią i z wolna przemienia ją przez Ewangelię. A zarazem sam się przemienia. Kościół jednak nigdy się nie zgodził na dualizm: materia (ciało) - zła, duch - dobry, choć bywały w nim niekiedy takie tendencje, bo bardzo mocno przenikały one kulturę. Właściwy stosunek do ciała oddawał św. Paweł w słowach: "nasze ciała winne być świątynią Ducha", ale w czasach antycznych brzmiało to najczęściej bardzo abstrakcyjnie. Sferę erotyki przeżywano bowiem w sposób zdepersonalizowany (pojęcie "osoby" dopiero się rodziło), co wiązało się często z bardzo instrumentalnym traktowaniem kobiety. Ponieważ zarazem problem dotyczył silnego instynktu, który łatwo przeradzał się w