odpowiedział, gdyż nie miał czym.<br><br>W tym czasie właśnie emaliowany czajnik w górze odwrócił <br>się zakopconym dnem na dół i naraz zapadła ciemność, <br>w której tylko srebrne widelce migotały wesoło.<br><br>Pan Kleks stał bez głowy, bezradnie wymachując rękami.<br><br>Wyjąłem tedy z piątej szklanki błyskawicę, wygiąłem <br>ją na kształt laski i świecąc nią sobie, udałem <br>się na poszukiwanie głowy pana Kleksa.<br><br>Znalazłem ją wśród pokrzyw. Była cała poparzona, <br>co wcale nie przeszkadzało jej podśpiewywać:<br><br> <br> Poparzyły mnie pokrzywy, <br> Taki jestem nieszczęśliwy!<br><br> <br>Zwróciłem panu Kleksowi głowę, błyskawicę <br>zaś wetknąłem obok w ziemię.<br><br>Dawała tyle światła, że było widno jak w dzień.<br><br>- Chętnie bym coś